Bert Blogt Bach

Jesu, meines Lebens Leben, Jesu, meines Todes Tod, der du dich für mich gegeben in die tiefste Seelennot, in das äußerste Verderben, nur daß ich nicht möchte sterben: tausend- tausendmal sei dir, liebster Jesu, Dank dafür! De tekst van dit koraal is van E.C. Homburg uit het midden van de 17 de eeuw; we zien, typerend voor het piëtisme, grote emotionele contrasten, van de diepste zielenood tot het duizendmaal danken waarmee elk vers afsluit. De melodie is van W. Weissnitzer uit 1661: het is een vloeiende majeurmelodie, die niet lijkt te passen bij een lijdenskoraal. In deze tekst wordt echter meer nadruk gelegd op de verlossing en de dankzegging dan op het lijden zelf. Bach’s enige koraalvoorspel over deze melodie is weer in de vorm van een minipartita, zoals ook enkele uit zijn vroegste jaren. Interessant in deze bewerking zijn de meer vloeiende verbindingen tussen de verschillende delen, in lijn met het streven naar een hechtere textuur in deze period

Herzliebster Jesu, was hast du verbrochen, Daß man ein solch scharf Urteil hat gesprochen? Was ist die Schuld? In was für Missetaten Bist du geraten? Dit koraal is een van de bekendste uit de passietijd: Bach toonzette het ook in de Johannes-   en Matthäuspassion. Deze bewerking is Bach's vroegste. De tekst is van Johan Heerman uit het jaar 1630; de melodie, met het karakteristieke modale aanvangsmotief, is van Johan Crüger uit het jaar 1640. De bewerking die Bach maakte is opmerkelijk van textuur. De bewerking start meteen met de koraalmelodie in de sopraan, in de andere stemmen klinkt een stijgend secundenmotief met een kenmerkende triller, die in verschillende stemmen wordt geïmiteerd; een vooruitwijzing naar de tweede regel. Na de eerste regels klinkt een vrij lang tussenspel; de nu volgende regels worden steeds intensiever omspeelt. Ook het figura corta motief wordt hierin verwerkt. In de laatste regel klinkt de begeleiding dan met een bijna doorlopende